چکیده تحقیق پایانی: مسافرت و گردشگری از منظر اسلام (فواید و آثار آن)
محقق: خانم زهرا محمدباقری استاد راهنما: خانم لیلا الهوردی زاده
استاد داور: جناب حجت الاسلام والمسلمین آقای جواد نعمتی نمره: عالی زمان دفاعیه:1395/2/24
سفر، در لغت به معنای پیمودن مسافت، بیرون آمدن از شهر خود و به محل دیگر رفتن است.
ضرورت های سیر و سفر در قرآن کریم شامل اتمام حجت، هدایت بخشی، پند و اندرز برای مؤمنان، استفاده از تجربه دیگران وآشنایی با اقوام پیشین و ….
برای سفر کردن آدابی لحاظ شده است که عبارت است از: آداب قبل از سفر: مشخص کردن مقصد و هدف سفر، انتخاب همراه مناسب، انتخاب جانشین و همراه وسرپرست؛ آداب حین سفر: انتخاب رهبر برای سرپرستی گروه، اخلاق خوب وحسنه در طول سفر.
سفر یا مشروع است یا غیر مشروع(سفرهای حرام)، سفرهای مشروع همان واجب، مستحب و مباح است. سفرهای واجب مانند: سفر برای تحصیل علم واجب، در صورتی که در وطنش تحصیل آن ممکن نباشد؛ سفر برای انجام حج واجب و …
سفرهای حرامی که در اصل حرام هستند مانند: سفر جهت فرار ازجبهه جنگ. سفرهای حرامی که هدف آنها حرام است مانند: سفر برای کشتن انسانی که کشتن او حرام است.
پیامبر اکرم در طول دوران نبوت خویش در دوران قبل از بعثت و بعد از آن سفرهای متعدد تجاری، تبلیغی، دفاعی و عبادی داشت که در طول این سفرها الگوی کامل وجامعی از مسافر را در ابعاد مختلف ترویج مینماید.
گردشگری از نظر حضرت علی علیه السلام بسیار مفید، انسان ساز، باعث کسب دانش و آشنایی با سرزمینها و آثار گذشتگان و…. میباشد. ازجمله آثار روحی و روانی سفر برفرد: تحول و دگرگونی در رفتار و اعمال آدمی برای به فعلیت رسیدن شخصیتش، بهترین ابزار در روشنگری وخودسازی ، باعث بیداری دل وجان وخودشناسی، پالایش روحی ومعنوی فرد و…. است .
ازجمله تاثیرات مثبت اجتماعی سفر میتوان به: بهبود کیفیت زندگی، افزایش امکانات تفریحی وسرگرمی، بهبود کیفیت خدمات عمومی ازقبیل: بهداشت ، پلیس و… اشاره نمود.
کلید واژهها: سیر وسیاحت، سفر، گردشگری، عبرت گرفتن، پند آموزی، آثار وتاریخ گذشتگان، مسافر.