معاونت پژوهش مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

چکیده تحقیق پایانی: عوامل و پیامدهای تجمل گرایی خانواده های روحانیون و راهکارهای آن

محقق: خانم سارا شهبازی       استاد راهنما: سرکار خانم کوهی

استاد داور: جناب حجت الاسلام والمسلمین آقای جواد نعمتی     نمره: خوب     زمان دفاعیه: 1394/11/11

تجمل‌گرایی به معنای میل و رغبت داشتن به ظواهر زندگی است. عواملی که باعث به وجود آمدن این صفت رذیله می‌شود به دو دستۀ فردی و اجتماعی تقسیم می‌شود. از عوامل فردی می‌توان به ضعف ایمان، هواپرستی، خودنمایی، تربیت خانوادگی و … اشاره کرد.

بی اطلاعی از فرهنگ اسلامی، رواج فرهنگ غربی، رهبران فکری و اجتماعی جامعه، صدا و سیما و مطبوعات از عوامل اجتماعی تجمل‌گرایی می‌باشند. که هر کدام سهم عظیمی در به وجود آمدن این عیب بزرگ دارند.

هر کدام از رذایل آثار مخربی از جهت روحی و روانی یا مادی و معنوی دارد. صفت تجمل‌گرایی نیز عاری از این مقوله نیست و دارای آثار مادی مانند ناتوانی در انجام وظیفه، رویارویی با حق و حقیقت، فاصله گرفتن از توده مردم، افزایش اختلاف طبقاتی، ورشکستگی و بدهکاری، عدم توجه به آموزه های دینی ومقایسه خود با افراد غیرروحانی می‌باشد و آثار معنوی که مترتب بر این رذیله می‌شود عبارتند از: عذاب الهی، تبدیل ارزش به ضد ارزش، کاهش معنویت، از بین رفتن آرامش واقعی و …

برای از بین بردن و رها شدن از بند این عیب زشت و خانمان‌سوز، دین راهکارهایی را ارائه کرده است از قبیل: به یاد مرگ بودن، صرفه‌جویی، قناعت، الگو قرار دادن بزرگان دین، قناعت پیشگی در خانواده و … همچنین راهکارهایی مانند شناساندن سبک زندگی اهل بیت علیهم السلام برای افراد جامعه، تغییر سبک زندگی به زندگی اسلامی، عدالت اقتصادی، کنترل صحیح تبلیغات بازرگانی و … برای دوری جامعه از این رذیله ارائه شده است.

کلید واژه: اسراف، تجمل، روحانیت، طلبه، ساده زیستی، قناعت