معاونت پژوهش مدرسه علمیه الزهراء شاهین دژ

فهرست نشريات فارسي مصوب گروه علوم انساني

منبع: http://sid.ir

معرفی سایت های پژوهشی

پژوهشگاه حوزه و دانشگاه

http://www.rihu.ac.ir

ادامه »

شما کدام پوشش را می پسندید و قبول دارید؟ چرا؟

خواهرم! اقیانوس دل مردان ساحل ندارد و از ژرفای مهیب برخوردار است. پس مبادا آن را به موج آوری که در ناآرامی آن خطرها نهفته است. پس با پوشیدگی خود آرامش مردان را پاس دار تا خود در آرامش بمانی.

دلم برات تنگ شده یا امام رضا………..

بسم الله الرحمن الرحیم



السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا المرتضی

اَللّهُمَ صَلِّ عَلي عَلي ابنِ موسَي الرِّضَا المُرتِضي
الاِمامِ التَّقي النَّقي وَ حُجَتِکَ عَلي مَن فَوقَ الاَرضِ
وَ مَن تَحتَ الثَّري الصِّدّيق الشَّهيدِ
صَلوهً کَثيرَهً تامَهً زاکِيهً
مُتِواصِلَهً مُتَواتِرَهً مُتَرادِفَهً
کَافَضلِ ما صَلّيتَ عَلي اَحَدٍ مِن اَوليائِک

دلم یک بره آهوی نجیب است
که از مهر و نوازش بی نصیب است
به سویت آمده، تنها و خسته
دلم ای ضامن آهو، غریب است


سلام آقای خوبی ها آقای مهربانی دلم تنگ است تنگ……….

ای آقایی که گنبد طلایی ات، ماوای تمام درماندگان و عاشقانت؛ سقاخانه ات زمزمی برای تمام سالکان و عارفان حقیقت؛ پنجره فولادت شفاخانه و درمانگاه روح و روان دردمندان دور از معبود و معشوق و از همه مهمتر ضریح زیبا و باصفایت نمادی برای اثبات ولایت و مکانی برای تجمع ولایتمداران.

آقای مهربونم: شاید روم نشه بگم منم یه بچه آهو، چون اون خیلی بهتر از من و پاکتر از من بوده، فقط من ناطق بودنم از اون بهتر باشه، ولی نه، هر چند منم بدم آقا، ولی حداقل مهر ولایت شما در دلم حک شده، درسته بعضی وقتها بد میشم و بد میکنم، اما نور ولایت شما، مهربونی و الطاف الهی و وساطت شما پیش خدا، من را هم به راه راست رهنمون میشه.

آقا میخوام اینو بگم: دلم خیلی برات تنگ شده؛ یک ساله ندیدمت و بدتر از ندیدن ….. نه، اقا بذار این تو دلم بمونه و فقط خودت بشنو و جوابمو بهم بده.

آقا دلم برا صحن و سرات تنگ شده، خیلی تنگ، میشه دستمو بگیری و امشب منو به حرم امن ولایی ات دعوتم کنی؟

اقا من بدم، اما تو خوبی، تو را به حرمت مادرت زهرا دعا کن برایم….

………………………

بزرگواران جملات دلتنگی خودتان را در قسمت نظرات برایمان به یادگار بگذارید.

یا حق

به قلم: ” نادم “

بنام انتظار

تو برای خدایی؛ برای همین است که نمی آیی…؟

مولایم نگاهت در کدامین چشم تنیده شده که قصد بازگشت نداری، روحت در کدامین پرتو آرام گرفته است و وجودت را کدامین مکان حامل است که میل بازگشت نداری …

پس ما چه میشویم …! روسیاهی مان از حد گذشته است…! خبر داری چقدر چاره هایمان بی چاره شده اند…!

جمکرانت خالی است..! جمعه هایت بی تو….! کدامین محراب با سجاده ات  نور گرفته…!

هر روز فراموشکارتر از دیروز و هر روز بی خبرتر از تو …! انگار همیشگی شده که این جمعه هم نخواهی آمد …!

و تو …. دلت غصه دارتر، پلک هایت خیس تر، دست دعا هایت لرزان تر، هوای وجودت ابری تر …

وهر روز هزار آه روانه می کنی به  چشمانی که ز شوق دیدارت هنوز هم تر نشده  و  به دلهایی که هنوز برایت تنگ نشده اند…!

چه از دست ما می کشی …..!

آری خدا تو را برای خودش نگه داشته است….! پس ما چه می شویم ..! ما جا مانده ها.. که  دستهایمان  دستی برای کمک نمی شناسد…!

با این که برایت سخت است میدانم …..، اما بیا…! بیا و داغ شقایق های عاشق را بردار..، بیا و تنها ترین تکیه گاه، تکه های بغضم باش..!

نویسنده: رقیه فکری، طلبه فارغ التحصیل

منبع: مجمع جهانی سبطین علیهما السلام

پرتال جامع علوم انسانی