فرهنگ عزاداری یا عزاداری برای فرهنگ؛
ردپای انحراف در شام غریبان /به نام شام غریبان به کام…
از روزگاران گذشته عزاداری‌های مردم ایران در نقاط گوناگون با شیوه‌هایی مختلف انجام می‌پذیرفته است؛ شیوه‌هایی که شاید در بعضی موارد دچار آفات و اشتباهاتی می‌شده است؛ اما در گذر از صافی زمان، همواره ناب‌ترین و البته شرعی‌ترین شیوه‌هایش، از سوی دلباختگان اهل بیت(ع) ادامه یافته و حفظ شده است.
به گزارش فرهنگ نیوز، بی‌شک محرم وعاشورا دارای عمیق‌ترین اثر بر فرهنگ مردم کشور ماست. واقعه عظیمی که بی‌هیچ تردیدی، پایه‌های فکری و اعتقادی انقلاب اسلامی ایران را تشکیل داده و اساس بسیاری از آثار ماندگار هنری شده است.
از روزگاران گذشته عزاداری‌های مردم ایران در نقاط گوناگون با شیوه‌هایی مختلف انجام می‌پذیرفته است؛ شیوه‌هایی که شاید در بعضی موارد دچار آفات و اشتباهاتی می‌شده است(1) اما در گذر از صافی زمان، همواره ناب‌ترین و البته شرعی‌ترین شیوه‌هایش، از سوی دلباختگان اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام ادامه یافته و حفظ شده است.
در این میان حفظ احترام امام حسین علیه‌السلام و خاندان و یاران ایشان در بالاترین درجه از اهمیت قرار داشته و اتفاقات ناگوار نیز هرگز توان کاهش میزان ارادت مسلمانان این سرزمین به محرم و عاشورای حسین‌علیه‌السلام را نداشته است.
اتفاقاتی همچون جلوگیری از عزاداری در دوران پهلوی اول(2)، حمله به عزاداران در آستانه پیروزی انقلاب اسلامی(3)، رفتارهای توجیه‌ناپذیر بنی‌صدر و گروهک منافقین در عاشورای سال 1359 هجری شمسی(4)، برگزاری کارناوال شادی به بهانه تبلیغات انتخاباتی در سال1376(5) و عاشورای سال 1388 هجری شمسی(6) نیز هرگز نتوانسته‌اند زمینه سست کردن اعتقادات مذهبی مردم ما را در این زمینه فراهم آورند.
شب شام غریبان در تهران
خیابان‌های پایتخت همزمان با شام غریبان حسینی تاریک‌تر و محزون‌تر ازدیگر شب‌های دهه اول ماه محرم است. دیگر خبری از دسته‌های عزاداری پرتعداد در خیابان‌ها نیست و عدد آنها بسیار کاهش یافته است. سقاخانه‌های موقت و ایستگاه صلواتی در بسیاری از خیابان‌ها دیده می‌شود. آلونک‌های کوچک از جنس گِل و آجردر کنار سقاخانه‌ها و ایستگاه‌های صلواتی بنا شده و مردم دسته دسته می‌آیند و شمع روشن می‌کنند.
اما رفتار برخی از افراد در روشن کردن شمع به صورت مختلط (بدون تفکیک بین دختران و پسران) آن هم در شب شام غریبان امام حسین‌علیه‌السلام، بدعتی آشکار و آفتی واضح در سنت دیرینه عزاداری محسوب می‌شود.
صفحات: 1· 2
