گرایش به خرافات و راههای پیشگیری آن
گرایش به خرافات و راههای پیشگیری آن
خرافه یعنی سخنان بیهوده، باطل و عقایدی بی بنیان که برخلاف عقل و منطق میباشند. خرافه و خرافهگری آسیبی بزرگ به پایه دین و اعتقادات بشری وارد میکند؛ همچنین تخریبگر قوه عاقله، تفکر و استدلال افراد است.
خرافات در عرصههای گوناگون زندگی بشری ظهور یافته که طیف وسیعی از باورهای غلط را در میان مردم جایگزین اعتقادات و اصول منطقی میکند. خرافات دینی بزرگترین لطمه به دین و اعتقادات دینی خواهد زد و بعد از آن خرفات شخصی، غیبی و اجتماعی و … سهم مخرب خود را در جامعه ایفا خواهند کرد.
خرافات ریشه در عدم آگاهی، نداشتن اطلاعات دقیق و واقعی و یا تحریف شده از یک موضوع دارد.
گرایش درونی فرد به خرافات و برخی خصوصیات و ویژگیهای روحی و روانی، فرد را آماده پذیرش باورهای خرافی در جامعه میکند. از جمله علل گرایش به خرافات به: هواپرستی، مادیگری، برتری طلبی، مواجهه با ناکامی و گرایش به قدرت میتوان اشاره نمود.
جهت مقابله با اثرات سوء این مسئله، بخصوص در حوزه دین و مبانی اعتقادی باید سراغ تعلیمات اسلامی رفت و در راه مبارزه با بدعتها، انحرافات و خرافهگری در مسیر پیشگیری و درمان آن از طریق: امر به معروف، بالا بردن آگاهی، حل مشکلات اقتصادی، کنترل امیال و هوسها، شناخت دامهای شیطان و دوری جستن از آن،مسئولیتپذیری، تهذیب نفس وحل مشکلات اقتصادی میتواند مفید باشد.
راه برون رفت از آسیبهای خرافی، روی آوردن به عقلانیت دینی، خردگرایی در حوزه دین، احیای تفکر اسلامی، ژرف بخشی معرفت اسلامی، بازسازی مفاهیم مهم آموزههای دینی و همچنین اقتدای عملی و حقیقی به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و عترت طاهرهاش علیهم السلام است.
کلیدواژه: خرافات، خرافه، التقاط، خیال، تحجر، جمود